Empirical evidence for interannual and longer period variability in Thailand surface air temperatures

Tuesday, 12 July 2011 Read 1120 times Written by 
Atsamon Limsakula and Joaquim I. Goesb

aEnvironmental Research and Training Center, Technopolis, Klong 5, Klong Luang, Pathumthani 12120, Thailand

bBigelow Laboratory for Ocean Science, 180 Mckown Point Road, P.O. Box 475, West Boothbay Harbour, M04575, USA
Atmospheric Research, Volume 87, Issue 2, February 2008, Pages 89-102
 
Abstract

The spatio-temporal variations of monthly averaged maximum, mean and minimum surface air temperatures (Tmax, Tmean, Tmin) in Thailand for the period between 1951 and 2003 have been examined using Principal Component Analysis. The objective of this study was to determine the dominant patterns of interannual and longer period variability and illustrate their connection to large-scale climate variability.

The results reveal that the dominant variability in Tmax, Tmean and Tmin can be explained in large measure by the first principal component (PC1), which accounts for 60%, 61% and 62% of the total variance, respectively. The coefficient time series associated with PC1 appear to have oscillated in relation to the primary global climate variability. There are significant indications that El Niño-Southern Oscillation (ENSO) events are an important source of interannual/interdecadal variability in Thailand surface air temperatures. On an interannual timescale, surface air temperatures in Thailand were anomalously higher (lower) than normal during the El Niño (La Niña) years. In addition, the overall warming trends of Tmax, and Tmin in the 1980s and 1990s were consistent with the tendency for more frequent El Niño events and fewer La Niña events since the late 1970s.

From a long-term perspective, the data suggest that Tmin has been on the rise at an unprecedented rate since the early 1950s, consistent with the patterns of globally and hemispherically-averaged air temperatures in the 20th century. The change in Tmin has been occurring at faster rate than Tmax. One consequence of differential changes in maximum and minimum temperatures is the progressive narrowing of temperature ranges over most parts of Thailand. These results are consistent with the well-documented evidence, illustrating that diurnal temperature range in most parts of the world are continuing to decrease because minimum temperatures are increasing at about twice the rate of maximum temperatures.

สนใจบทความฉบับสมบูรณ์ ติดต่อ: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

 

โครงการ

โครงการบรรเทาการปลดปล่อยก๊าชเรือนกระจก จากภาคเกษตรด้วยสารยับยั้งไนตริฟิเคชั่น
ชุดโครงการพัฒนาเทคโนโลยีด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของประเทศไทย
โครงการพัฒนาโมเดลต้นแบบ การจัดการขยะชุมชนต้านภัยโลกร้อนระดับจังหวัด
โครงการพัฒนาดัชนีความร้อน และการประยุกต์ใช้ศึกษาคลื่นความร้อนในประเทศไทย
ซอฟต์แวร์ประมวลผลปริมาณคาร์บอนในป่าและต้นไม้
ชุดโครงการศึกษาความตระหนักรู้และการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของประเทศไทยในบริบทของความตกลงปารีส

เครื่องมือ

โปรแกรมประมวลผลดัชนีความร้อน สำหรับประเทศไทย
โปรแกรมการวิเคราะห์ และประมวลผลดัชนีความล่อแหลมจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และภัยพิบัติในระดับจังหวัดและท้องถิ่น
ระบบเตือนภัยความร้อนและหมอกควัน
MCCAI ดัชนีการดำเนินงานด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของเทศบาล
GHG-3Rs
แบบสอบถามออนไลน์: CCAI

ดัชนี

Ncar
Ncar
SOI Annual
Multivariate ENSO
Indian Summer and Western North Pacific Monsoon Index
Blank

ปริมาณคาร์บอน

ปริมาณคาร์บอน
ปริมาณคาร์บอนทั่วโลก
index-carbon
Carbon Market
Point Carbon
Blank

ภูมิปัญญา

Biogas
ภูมิปัญญา
ระบบข้อมูลพื้นที่สีเขียวและป่านิเวศในเมือง
โครงการศึกษาผลกระทบ จากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อยางพาราในประเทศไทย
Blank
Blank